Nadpobudliwość psychoruchowa u dzieci

     Nadpobudliwość psychoruchowa dzieci w przedszkolu stanowi jedno z wyzwań, z którymi nauczyciele, rodzice i opiekunowie muszą się zmierzyć. To zjawisko, należy do zaburzeń neurorozwojowych i może mieć znaczący wpływ na rozwój dziecka i jego codzienne funkcjonowanie zarówno w środowisku przedszkolnym, jak i domowym.

 

Nadpobudliwość psychoruchowa to stan, w którym dziecko wykazuje znaczną aktywność fizyczną, trudności w skupieniu uwagi, impulsywność oraz częstość zmian zainteresowań. Dzieci te mogą być bardzo energiczne, impulsywne, mają trudności z usiedzeniem w miejscu przez dłuższy czas oraz często przejawiają zwiększoną ekspresję emocji. To zjawisko może wpływać na relacje z rówieśnikami, procesy uczenia się oraz ogólny rozwój dziecka.

 

Leczenie nadpobudliwości psychoruchowej może obejmować pomoc farmakologiczną, a także wsparcie edukacyjne w radzeniu sobie z trudnościami w skupieniu uwagi, kontrolowaniu impulsów i rozwijaniu umiejętności społecznych. Ważne jest, by zrozumieć, że nadpobudliwość psychoruchowa nie jest wyrazem braku wychowania czy niedostatecznej uwagi ze strony rodziców, lecz jest to zaburzenie neurobiologiczne, które wymaga profesjonalnego podejścia i wsparcia, aby dziecko mogło rozwijać się w sposób zdrowy i szczęśliwy.

 

Coraz częściej zdarza się jednak, że przyczyną nadpobudliwości są zmiany cywilizacyjne jak np.  bardzo szybkie tempo życia, nadmiar bodźców, zmiany miejsca stałego zamieszkania, szkoły, nieuporządkowany cykl dnia, brak aktywności fizycznej, ruchu na rzecz spędzenia czasu na telefonie, komputerze.

 

Dzieci w wieku przedszkolnym są pełne energii, a brak możliwości jej wyładowania może prowadzić do frustracji. Ruch pozwala na bezpieczne i pożyteczne wykorzystanie tej energii. Poprzez różnorodne bodźce związane z ruchem, dzieci uczą się lepiej kontrolować swoje zachowanie i reakcje na bodźce zewnętrzne. Krótkie przerwy na aktywność fizyczną, spacer, zabawę ruchową mogą poprawić zdolność dzieci do skupienia się i przyswajania wiedzy. Również wspólne zabawy ruchowe sprzyjają interakcji między dziećmi, wspierając rozwój umiejętności społecznych i budowanie relacji.

 

Należy pamiętać, że nadmierne korzystanie z elektronicznych urządzeń może wpływać na zachowanie dzieci, prowadząc do problemów z koncentracją, trudności w regulacji emocji, ogranicza czas spędzany na interakcjach społecznych. Wpływa również na zdrowie fizyczne, zakłócenia snu.

 

Aby ograniczyć negatywne skutki nadmiernego korzystania z telefonu, ważne jest ustanowienie zdrowych nawyków od najmłodszych lat. Ograniczenie czasu ekranowego, monitorowanie treści, do których dzieci mają dostęp, oraz ustanowienie granic dotyczących korzystania z telefonu mogą pomóc w zapewnieniu równowagi między korzystaniem z technologii a zdrowym rozwojem dzieci. Ważne jest również, aby rodzice byli dobrymi wzorcami i sami ograniczali czas spędzany na urządzeniach elektronicznych.

 

Ważne jest, aby wspierać i promować aktywność fizyczną u dzieci. To może obejmować organizowanie czasu na zabawę na świeżym powietrzu, udział w aktywnościach sportowych, a także tworzenie pozytywnego otoczenia zachęcającego do aktywności fizycznej. Zachęcanie do różnorodnych form ruchu, jak również angażowanie się w aktywności jako rodzina, może pomóc w zwiększeniu aktywności dzieci.